(لطفاٌ روی مطلب مورد نظر خود کلیک نمایید.)

 1- تعریف 

 2- دامنه کاربرد 

 3- انواع آسفالت گرم

 4- کوبیدن آسفالت

1- تعریف

  بتن آسفالتی گرم مخلوطی است از سنگدانه های شکسته و دانه بندی شده و فیلر که در کارخانه آسفالت حرارت داده شده و با قیر گرم در درجه حرارت های معین مخلوط و به همان صورت گرم برای مصرف در راه، حمل، پخش و کوبیده می شود.

   2- دامنه کاربرد

  دوام زیاد، تولید یکنواخت، کنترل درجه حرارت و رطوبت مصالح و آماده شدن سریع برای عبور ترافیک، از مزایای بتن آسفالتی گرم می باشد که بدون هیچگونه محدودیتی در راهها، خیابانها، فرودگاه ها، باراندازها، پایانه ها، و پارکینگ ها مورد مصرف قرار می گیرد.

 3- انواع آسفالت گرم

  بتن آسفالتی گرم مصرفی در قشرهای روسازی راه به شرح انواع زیر است:

  آسفالت رویه ( توپکا )

  آسفالت رویه آخرین قشر آسفالتی است که در تماس مستقیم با بارهای وارده از ترافیک و عوامل جوی محیط قرار می گیرد. آسفالت رویه، طوری طراحی و اجرا می گردد که تحمل بارهای وارده را داشته و در مقابل اثرات سوء آب، یخبندان و تغییرات درجه حرارت مقاومت کرده و دوام آورد.

  قشر رویه معمولاً نسبت به قشر آستر و اساس قیری دارای دانه بندی ریزتر، فضای خالی سنگدانه ها زیادتر و در نتیجه قیر بیشتر می باشد. حداکثر اندازه سنگدانه ها در این قشر بین 5/9 تا 5/19 میلیمتر می باشد که با توجه به بافت سطحی مورد نیاز انتخاب می شود. چنانچه درصد رد شده از الک شماره 8 دانه بندی به حداکثر و یا حداقل مجاز میل کند به ترتیب بافت سطحی ریز، یا زبر ( خش ) ایجاد می شود.

  برای ازدیاد، مقاومت در مقابل لغزندگی و هدایت آبهای سطحی بمنظور جلوگیری از ایستابی می توان از یک قشر آسفالت رویه متخلخل با دانه بندی باز استفاده کرد. ضخامت این قشر حداقل دو سانتیمتر است که جزء سیستم روسازی منظور نمی شود و نمی توان از آن بعنوان قشر جایگزین رویه اصلی استفاده کرد. درصورت اجرای رویه متخلخل لازم است لایه ای که بلافاصله زیر آن قرار می گیرد عملاً نفوذناپذیر باشد.

  آسفالت آستر ( بیندر )

  این قشر معمولاً بین قشر رویه و قشر اساس قیری و در صورت عدم وجود قشر اساس قیری بین قشر رویه و قشر اساس سنگ شکسته قرار می گیرد. دانه بندی آن درشت تر از آسفالت رویه و مقدار قیر آن کمتر است . حداکثر قطر سنگدانه های آن از 19 تا 5/37 میلیمتر می باشد.

 4-کوبیدن آسفالت

  پس از پخش آسفالت به وسیله فینیشر، اطوی اولیه قشر پخش شده توسط فینیشر، و اطوی ثانویه توسط غلتک چرخ فلزی ( ترجیحاً دو چرخ دو محور ) انجام می­شود. چرخ یا محور دارای نیروی محرکه غلتک اطو بایستی به سمت فینیشر باشد که از جمع­شدن آسفالت کوبیده نشده جلوی غلتک در موقع حرکت بطرف فینیشر، جلوگیری گردد. غلتک اطو بایستی روی مسیر کوبیده شده از فینیشر دور شود. کوبیدن نهایی قشر آسفالتی توسط دو غلتک چرخ لاستیکی با وزن مناسب ( بسته به نوع دانه­بندی و ضخامت قشر پخش شده آسفالت ) تا حصول تراکم لازم، انجام می­شود. میزان تراکم برای قشرهای اساس آسفالتی، آستر و رویه ( توپکا ) حداقل 97 درصد وزن مخصوص نمونه­های آزمایشگاهی مارشال، یا 92 درصد وزن مخصوص نظری آسفالت که با روش 209 T تعیین می­گردد، می­باشد.

  وزن غلتک ها بایستی، قابل تنظیم باشد. غلتک های چرخ لاستیکی برای حصول تراکم کافی و تنظیم بافت سطحی آسفالت مناسب تر از غلتک های چرخ فلزی می باشد. مدت زمان کوبیدگی برای قشرهای آسفالتی بسته به ضخامت آنها بین 10 تا 15 دقیقه ( حدود شش تا هشت عبور ) می باشد. غلتک های مورد استفاده برای کوبیدن آسفالت باید مجهز به لوله های آب پاش برای تمیز نگهداشتن چرخ ها با مواد صابونی باشد و استفاده از روغن سوخته و یا گازوئیل برای تمیز کردن چرخ ها به هیچ وجه مجاز نمی باشد.

  همیشه یک غلتک چرخ فلزی و یا چرخ لاستیکی به عنوان ذخیره آماده کار باشد تا چنانچه به هر دلیل غلتکهای مشغول کار عیب و نقصی پیدا کرد بلافاصله جایگزین گردد و آسفالت در اثر کمبود غلتک معیوب نشود.

  چنانچه سرعت فینیشر زیاد و بیش از 7 متر در دقیقه باشد تعداد غلتک های چرخ لاستیکی بایستی به تناسب سرعت فینیشر اضافه گردد. درجه حرارت محیط و شدت کاهش دمای مخلوط نیز در انتخاب تعداد غلتکها موثر است. تعیین تعداد غلتک ها با نظر دستگاه نظارت انجام می شود. هنگام متراکم کردن آسفالت چنانچه کندروانی قیر بیش از اندازه باشد حصول تارکم لازم در کل ضخامت لایه پخش شده ممکن نخواهد شد و در صورتیکه کمتر از اندازه باشد آسفالت حالت روان پیدا کرده و جلوی غلتک فشرده شده و پس از اجرا موجهای متوالی ریز در راه ایجاد خواهد شد. کندروانی بهینه برای قیر آسفالت هنگام تراکم 30 ± 280 سانتی استکس می باشد.لازم است با انجام آزمایش کندروانی قیر مصرفی، خط تغییرات کندروانی آنرا ترسیم نمود تا حدود بالا و پایین درجه حرارت آسفالت هنگام تراکم تعیین شود.

  سرعت غلتکهای چرخ فلزی باید یکنواخت و حدود 4 کیلومتر در ساعت و سرعت غلتکهای چرخ لاستیکی حداکثر 8 کیلومتر در ساعت باشد.