مرکز تحقیقات ایمنی کاربردی حمل و نقل جاده‌ای دانشگاه علم و صنعت ایران، در سال ۱۳۸۷بر اساس موافقت نامه همکاری نوع سه بین دانشگاه علم و صنعت ایران و سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای تاسیس و در سال ۱۳۸۸ تائیدیه لازم را از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری دریافت کرد.
یکی از دلایل تاسیس این مرکز، توسعه ارتباط صنعت و دانشگاه در فرآیند توسعه پایدار حمل و نقل ایمن است. از این رو، این مرکز اهداف خود را در راستای رفع نیازهای علمی پژوهشی بخش حمل ونقل کشور متمرکز کرده است. مرکز تحقیقات ایمنی کاربردی حمل و نقل جاده‌ای با بهره‌مندی از حضور اعضای هیات علمی دانشگاه با تخصص‌های مختلف و مرتبط با ایمنی، حمل و نقل، راه، و ترافیک، و در اختیار داشتن کتابخانه‌ای بزرگ و مجهز، می‌کوشد از طریق ایجاد بستر علمی و عملی لازم، گامی بلند و موثر در زمینه کاهش تصادفات جاده‌ای بردارد.
راه اندازی سه درس تخصصی جدید «بازرسی و بازدید ایمنی راه» و «تجزیه و تحلیل ایمنی راه» و «عوامل انسانی در ایمنی راه» در گرایش کارشناسی ارشد «مهندسی حمل و نقل» در کشور و نیز راه‌اندازی درس جدید «مهندسی ایمنی راه» در مقطع کارشناسی رشته مهندسی عمران از مهمترین اقدامات عملی این مرکز در راستای تخصصی‌تر شدن دانش فارغ‌التحصیلان مهندسی عمران و حمل‌ونقل کشور در حوزه ایمنی حمل‌ونقل بوده است.
چشم انداز و اهداف
چشم انداز مرکز تحقیقات ایمنی کاربردی حمل و نقل جاده‌ای دانشگاه علم و صنعت ایران "ارتقای دانش ایمنی و کاربردی کردن آن بر حسب نیازها و شرایط کشور" می باشد که در راستای رسیدن به این چشم انداز، اهداف زیر برای فعالیت های عملی مرکز تعریف شده است:
• انجام طرح های پژوهشی بنیادی، کاربری و توسعه ای در زمینه ایمنی حمل و نقل و رشته های وابسته
• مشاوره علمی و فنی در برنامه های تحقیقاتی و پژوهشی مرتبط و بهره گیری مطلوب از امکانات موجود در دانشگاه در رشته های مختلف برای برنامه‌ریزی طرح های تحقیقاتی مرتبط و متناسب با نیازها
• شناسائی مشکلات موجود در زمینه ایمنی راه‌ها و پیشنهاد طرح های پژوهشی هدف‌مند
• کمک در به کارگیری و پیاده سازی نتایج تحقیقات دانشگاهی در صنعت
• بررسی، شناسائی و رفع نیازهای تحقیقاتی و آموزشی بخش حمل و نقل کشور
• آموزش نیروهای متخصص از طریق برگزاری دوره های آموزشی، کارگاههای تخصصی، و همایش ها
• ارتباط با مرکز پژوهشی و جوامع علمی داخل و خارج از کشور و تبادل نظر علمی با آنان
• ارتقای سطح دانش تخصصی ایمنی حمل‌ونقل در بین مدیران و کارشناسان سازمانهای متولی امر در کشور و نیز کمک به بهبود سطح کیفی پروژه‌های کاربردی ایمنی حمل‌ونقل
|