بهینه‌سازی الگوی کلیدزنی مدولاسیون پهنای پالس فضای برداری در اینورترهای دو سطحی با توابع هدف مختلف

علیزاده ، شولائی

چکیده

اینورترها می‌توانند از یک ولتاژ DC ثابت یا متغیر ، ولتاژهای AC تکفاز و سه فاز تولید نمایند. روشهای گوناگونی برای کنترل ولتاژ خروجی وجود دارد که هرکدام هارمونیکهایی را در ولتاژ خروجی پدید می‌آورند. روش مدولاسیون پهنای پالس فضای برداری SVPWM در کاهش هارمونیکهای مرتبه پائین نسبت به انواع دیگر مدولاسیون از قبیل مدولاسیون پهنای پالس ذوزنقه‌ای ، سینوسی ، سینوسی تعدیل شده ، پله‌ای ، گام به گام ، تزریق هارمونیک ، دلتا و جابجایی فاز مؤثرتر است. الگوهای کلیدزنی عناصر قدرت در مدولاسیون پهنای پالس فضای برداری در هر دوره تناوب سوئیچینگ و هر سکتور فضایی می‌توانند نسبت به هم از مزایا و معایب ویژه‌ای برخوردار باشند. این مقاله مقایسه‌ای را بین این الگوها به انجام رسانده است.

همچنین بهینه‌ترین الگوی کلیدزنی را از نقطه نظر توابع هدفی مانند ضریب اعوجاج هارمونیکی THD ، ضریب اعوجاج DF ، تلفات هدایتی ، تلفات کلیدزنی ، و درصد مؤلفه‌های هارمونیکی نسبت به مؤلفه اصلی را معرفی می‌نماید. پیاده‌سازی بهینه‌ترین الگو کلیدزنی جهت تغذیه یک بار سه فاز و مشاهده اثر تغییرات ولتاژ خازن و فرکانس کلیدزنی از زمینه‌های تحقیقاتی دیگر این مقاله است.