اثرات روانی حضور در طبیعت

مطالعات نشان می‌دهد پیاده‌روی در طبیعت و مکان‌های پر‌درخت نسبت به راه رفتن در آسفالت شهری برای عملکرد ذهن و مغز است. افکار منفی که منجر به نشخوار فکری می‌شود و از علل افسردگی در افراد است، با پیاده‌روی و حضور در طبیعت از بین می‌رود.

علاوه بر این موارد بر حافظه کاری، تصمیم‌گیری، حل مسأله و برنامه‌ریزی فرد تاثیرات شایانی می‌گذارد. همچنین گذراندن وقت در بیرون از خانه و طبیعت، توجه، خلاقیت و مهارت حل مسأله را حدود ۵۰ درصد افزایش می‌‌دهد. طبیعت رنگ‌های متنوعی را به نمایش می‌گذارد. رفتن به دل طبیعت یعنی مشاهده مناظر چشم‌نواز و شنیدن صداها و استشمام رایحه‌هایی که باعث تقویت تفکر خلاقانه می‌شود. حضور در طبیعت به دور از زندگی ماشینی و ابزارهای فناوری، به افراد این امکان را می‌دهد که حس آرامش و در نهایت تندرستی آنان زیاد شود. اشخاصی که به طور مستمر در دامان طبیعت حضور دارند، مغز پویاتری دارند و از سلامت روانی بیشتری نیز برخوردارند. شهرنشینی و زندگی در مکان‌های شلوغ و پرتردد، احتمال بروز انواع بیماری‌های روانی و استرس‌زا را افزایش می‌‌دهد و یکی از روش‌های غلبه بر این عارضه، پیاده‌‌روی در طبیعت است. پیاده‌روی علاوه بر تاثیر مثبت در روح و روان، بر سلامتی و طول عمر نیز تاثیرگذار است.