مرکز تحقیقات فضایی طراحی، ساخت و پرتاب موفقیت آمیز یک ماهواره نشانگر رشد سطح تکنولوژی ملی و توان علمی یک کشور است. فناوری فضایی امروزه به عنوان ابزاری جهت گسترش رفاه، صلح، توسعه علمی _ فرهنگی و پیشرفت اقتصادی در جوامع بشری مورد توجه قرار گرفته است. ملل مختلف جهان براساس ظرفیت، قابلیتها و تلاشی که از خود نشان دادهاند به نوعی از این فناوری بهرهبرداری مینمایند. امروزه کشورهای جهان براساس استفاده از فناوریها دارای تقسیمبندی بوده و هر کشوری که صاحب فناوری برتر است، ادعای قدرت برتری را دارد. ماهواره و زیر سیستمهای آن دارای پیچیدگیهایی است که ناشی از محیط و شرایط فضا همچون خلاء، تشعشعات کیهانی، بیوزنی و تغییرات شدید حرارتی است. از طرف دیگر، هزینه ساخت و پرتاب ماهواره آنقدر زیاد است که طرح ماهواره جایی برای تست ایدهها و یا امکان خطا ندارد. به عبارت بهتر به دلیل هزینهبر بودن ساخت و پرتاب ماهواره باید مکانیزمهایی بر روی ماهواره تعبیه گردد تا امکان خرابی و توقف ماموریت حذف شود. مهمترین دستاوردهای حاصل از انجام پروژه طراحی و ساخت یک ماهواره را میتوان در موارد زیر خلاصه نمود: ● دستیابی به تکنولوژی ساخت ماهواره ● دستیابی به فناوری فضایی ● توانایی سنجش از راه دور ● برقراری ارتباط مخابراتی و انتقال داده | |
در این راستا مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه علم و صنعت ایران از ابتدای سال 1386 به منظور دستیابی به اهداف فوق با همکاری مجموعهای متشکل از اساتید و دانشجویان دکتری و کارشناسی ارشد دانشگاه آغاز به کار نموده است. این مرکز در سال 1390 در سی و دومین سالگرد انقلاب شکوهمند اسلامی ایران با افتخار اولین محصول فضایی خود به عنوان ماهواره ملی نوید علم و صنعت (NAVID-ST SAT) که توسط سربازان ولایت در سنگر علم و فناوری طراحی و ساخته شده است را به ملت ایران تقدیم نمود. پرتاب موفقیت آمیز این ماهواره در 14 بهمن 1390 نوید بخش آینده ای روشن از فعالیت های کشور در عرصه فضایی می باشد به نحوی که با اتکا به تجربیات موفق این پروژه دانشگاه علم و صنعت ایران افتخار دارد دومین محصول مهندسی و پیشرفته خود با عنوان ماهواره ملی ظفر علم و صنعت (ZAFAR-ST SAT) را به ملت بزرگوار ایران تقدیم نماید. ماهواره ملی ظفر علم و صنعت ایران، یک ماهواره با سطح فناوری بالا و پیشرفته و کاملاً عملیاتی با قابلیت عکس برداری به صورت رنگی با قدرت تفکیک بهتر از 45 متر و ارسال و دریافت پیام بین کاربران است. مدار این ماهواره دایروی با ارتفاع 500 کیلومتر و زاویه انجراف مداری آن 55 درجه می باشد. جرم آن حدود 100 کیلوگرم و پایدار سازی آن از نوع سه محوره و طول عمر مداری آن بیش از 5/1 سال است که در مقایسه با ماموریت سیستم ماهواره نوید علم و صنعت بیش از 9 برابر ارتقاء یافته است. این مطلب ارتقاء سطح فناوری در طراحی و ساخت تجهیزات الکترونیکی و مکانیکی ماهواره را ایجاب نموده است. |