پروژه ملی قطارهای پرسرعت ایران

  حضور ایران در منطقه ای ژئوپلتیک و در کنار همسایگانی که بعضاً به آبهای آزاد دسترسی ندارند و نیز قرار گرفتن ایران در مسیر کریدورهای بین الملللی ، توسعه حمل ونقل را در کشور از ضروریات اولیه ساخته است . به بیان دیگر وجود تقاضای جهانی به منظور حضور پررنگ ایران در پروژه های حمل ونقل کالا و مسافر به عنوان کشوری با ثبات و ایمن در کنار دارا بودن جاذبه های توریستی، فرهنگی و اجتماعی،رشد و ارتقای کیفی و کمی راه آهن برون شهری را به عنوان خواستگاهی مهم در توسعه کشور در افق 1404 مطرح نموده است. براساس تجربه جهانی سیستم حمل ونقل ریلی به لحاظ مصرف انرژی، خسارت وارده بر محیط زیست، سرعت انتقال مسافر،حجم بار انتقالی و ایمنی نسبت به دیگر سیستم های حمل ونقل دارای امتیازات قابل ملاحظه ای می باشد. به طوریکه با داشتن سرعت سیر بیش از 300کیلومتر بر ساعت در سامانه حمل و نقل ریلی میزان صرفه جویی اقتصادی و برآیند کارایی آن دو برابر دیگر سیستم ها می باشد. مطالعه جامع در زمینه سیستم های نوین حمل ونقل ریلی و همچنین مطالعه ارتقاء سیستم راه آهن موجود به سامانه سریع السیر می تواند به ارتقاء بهره وری در سیستم حمل و نقل و صرفه جویی موثر در انرژی و زمان و بهینه سازی در هزینه ها منجر گردد.