دفاعیه دکتری در دانشکده شیمی
آقای علی مطهریان دانشجوی دکتری شیمی، در تاریخ 11/12/1395 از رساله دکتری خود تحت عنوان" طراحی و ساخت حسگرهای الکتروشیمیایی بر پایه الکترودهای خمیر کربن و صفحه – چاپی کربنی اصلاح شده با نانو ذرات و پلیمرهای قالبگیری شده جهت اندازهگیری ترکیبات دارویی آرامبخش " با راهنمایی آقای دکتر سید محمد رضا میلانی حسینی دفاع خواهدکرد.
استاد راهنمای اول: دکتر سید محمد رضا میلانی حسینی
هیات داوران: دکتر جهانبخش رئوف، دکتر لیدا فتوحی، دکتر بهشته سهرابی، دکتر علی غفاری نژاد.
این جلسه ساعت 10صبح روز چهارشنبه 11/12/1395در آمفی تئاتر دانشکده شیمی برگزار خواهد شد.
چکیده : در قسمت اول این تحقیق، یک حسگر ولتامتری جدید مبتنی بر الکترود خمیر کربن(CP) اصلاح شده با نانو کامپوزیت بین پلیمرهای قالبگیری شدهی مولکولی و نانولولههای کربنی ( MIP-MWCNT) جهت اندازهگیری داروی دیازپام(DZ)، تهیه گردیده است. نتایج به دست آمده نشان داد که MIP-MWCNT توانایی بسیار بیشتری را برای جذب DZ، نسبت به حسگر مبتنی بر پلیمر قالبگیری نشده( NIP-MWCNT-CP دارد. پس از بهینهسازی عوامل مؤثر بر پاسخ حسگر، منحنی کالیبراسیون تحت شرایط بهینه رسم گردید. منحنی به دست آمده در محدودهی (9972/0 = 2R) M 6-10 ×00/1– 9-10× 00/8 با غلظت DZ رابطهی خطی نشان داد. همچنین حد تشخیص حسگر برابر M 9-10×77/3 یه دست آمد. میزان انحراف استاندارد نسبی برای پنج بار اندازهگیری محلول M DZ 7-10× 00/1 برابر 40/3 % بود. حسگر تهیه شده به طور موفقیتآمیزی برای تعیین DZ در نمونههای قرص و سرم خون انسان مورد استفاده قرار گرفتند.
در قسمت دوم این پژوهش، یک حسگر الکتروشیمیایی مبتنی بر الکترود خمیر گرافن- کربن (GCPE) اصلاح شده با نانو ذرات MIP برای تعیین حساس و گزینشی داروی کلردیازپوکساید(CDP) تهیه شد. نتایج به دست آمده نشان داد که الکترود GCP اصلاح شده با نانوذرات MIP (Nano-MIP-GCPE) توانایی بیشتری برای جذب CDP نسبت به الکترود اصلاح شده با نانوذرات NIP (Nano-NIP-GCPE) داشت. همچنین استفاده از نانو ورقهای گرافن در تهیه الکترود خمیر کربن، منجر به بهبود قابل توجهی در پاسخ الکترود به CDP شد. تحت شرایط استخراج و آنالیز بهینه شده، پاسخ حسگر با غلظت CDP دارای یک رابطه خطی در محدوده (9982/0 = 2R) M 8-10 × 50/7– 10-10 ×00/6 با حد تشخیص M10-10×61/2 بود. حسگر پیشنهادی تکرارپذیری خوبی برای پنج بار اندازهگیری محلولCDP M 9-10×50/7 ( 2/3 % RSD =) نشان داد. این حسگر به طور موفقیت آمیزی برای تعیین CDP در فرمولاسیون دارویی و مایعات زیستی مورد استفاده قرار گرفت.
در قسمت سوم این تحقیق، نانو کامپوزیت بین MIP و MWCNT با استفاده از داروی کلرپرومازین (CPZ) به عنوان مولکول هدف و با روش پلیمریزاسیون سوسپانسیونی تهیه گردید. سپس پلیمرهای قالب مولکولی (MIP-MWCNT) و همچنین پلیمرهای قالبگیری نشده (NIP-MWCNT) جهت اصلاح الکترودهای صفحه-چاپی کربنی ( SPCE)، به عنوان عنصر شناسایی مورد استفاده قرار گرفتند. پس از اطمینان از پاسخ حسگر تهیه شده به CPM، عوامل مؤثر بر عملکرد حسگر مورد بررسی قرار گرفت و سپس منحنی کالیبراسیون تحت شرایط بهینه، رسم گردید. جریان دماغه در محدودهی (9956/0 = 2R) M 7-10 × 50/2– 10-10 × 50/7 با غلظت CPM رابطهی خطی نشان داد و حد تشخیص نیز برابرM 10-10 × 58/2 بدست آمد. همچنین انحراف استاندارد نسبی جهت بررسی تکرارپذیری حسگر پیشنهادی برابر (5 = n) 48/4 % بدست آمد. در نهایت از این حسگر جهت سنجش CPM در نمونههای قرص و همچنین ادرار انسان استفاده گردید.
واژههای کلیدی: حسگر الکتروشیمیایی، پلیمرهای قالب مولکولی، نانو ذرات، دیازپام، کلردیازپوکساید، کلرپرومازین.