آقای دکتر محمد رضا زمانی از اعضای هیات علمی این دانشکده و آقای اصغر حجازی پور دانشجوی ایشان، موفق به ابداع روشی برای افزایش بازده سلولهای خورشیدی شده است به گونه ای که در این روش دویا چند رنگدانه به گونه ای در لایه تیتانیا قرار می گیرند که بدون مخلوط شدن با یکدیگر به طور جداگانه بخشی از فضای لایه ی تیتانیا را اشغال می کند چکیده:
ابداع روشی برای افزایش بازده سلولهای خورشیدی در دانشگاه علم و صنعت ایران
محمد رضا زمانی پژوهشگر دانشگاه علم و صنعت ایران و آقای اصغر حجازی پور دانشجوی ایشان، موفق به ابداع روشی برای افزایش بازده سلولهای خورشیدی شده است به گونه ای که در این روش دویا چند رنگدانه به گونه ای در لایه تیتانیا قرار می گیرند که بدون مخلوط شدن با یکدیگر به طور جداگانه بخشی از فضای لایه ی تیتانیا را اشغال می کند یکی از روشهای سالم و زیست محیطی تولید الکتریسیته، بکارگیری سلولهای خورشیدی می باشد که انرژی نور خورشید را به الکتریسیته تبدیل می کنند. سلولهای خورشیدی حساس شده با رنگدانه (DSSC) یکی از انواع سلولهای خورشیدی مبتنی بر مواد آلی هستند که در مقایسه با انواع دیگر دارای بازده کمتری میباشند. امروزه بدلیل امتیازهای مثبت و فراوانی که می توان برای آن بر شمرد (مانند هزینه کم و غیره)، تلاش در راستای افزایش بازدهی این نوع سلولها به یکی از مهمترین مو ضوعهای پژوهشی جهان تبدیل گشته است. یکی از راههای کم هزینه در افزایش بازدهی این نوع سلول، افزایش گستره بیم جذبی است که سلول دریافت می کند. با افزایش گستره بیم جذبی، تعداد فوتونهای نور بیشتری بوسیله سلول جذب شده و این باعث افزایش تولید فوتو الکترونهای درون سلول میگردد. یکی از راههای ممکن در این راستا بکارگیری همزمان دو یا چند رنگدانه با بیم های جذبی مکمل هم می باشد، بطوریکه هریک از آنها بتواند بخشهای جداگانه ای از بیم خورشید را جذب نماید. بدبختانه مشکل مهمی که در اجرای این روش وجود دارد مخلوط شدن رنگدانه های بکار رفته با یکدیگر و و ایجاد واکنشهای شیمیایی مخرب در لایه ی TiO2 می باشد (این لایه یکی از لایه های تشکیل دهنده سلول ساخته شده می باشد). از عوارض ناشی از این واکنش های شیمیایی می توان به مواردی همچون کاهش جذب فوتونهای نور و تخریب لایه ی نازکTiO2 نام برد. انباشتگی رنگدانه ها در سطح لایه نازک تیتانیا نیز مشکل دیگری است که در هنگام بکارگیری بیش از یک رنگدانه، بطور جدیتری مطرح می گردد.روش ابداعی طراحی شده در این اختراع (همانگونه که داوران محترم در بررسی های خود اذعان نموده اند) در حال حاضر نه تنها در کشور ایران بلکه در دیگر کشورها نیز گزارش نگردیده است. این روش بر این پایه استوار است که دو (یا چند) رنگدانه مورد نظر بگونه ای در لایه ی تیتانیا قرار گیرند که بدون مخلوط شدن با یکدیگر بطور جداگانه بخشی از فضای لایه ی تیتانیا را اشغال کنند. شایان ذکر است که بازده سلولهای خورشیدی ساخته شده بر پایه ی این اختراع افزایش بازده قابل ملاحظه ای را نشان می دهند.