برگزاری دفاعیه دکتری آقای مهندس علی‌ اکبر شیرزادی جاوید

چکیده این رساله به شرح زیر می‌باشد:

پارامتر‌های رئولوژی بتن خود تراکم یکی ازمهم‌ترین خواص آن است. در کنار روانی بالا بتن خود تراکم باید در مقابل جداشدگی پایداری کافی داشته و از ویسکوزیته مناسبی برخوردار باشد. عاملی که بر رئولوژی این بتن تاثیر عمیقی دارد اندرکنش ذرات جامد و نحوه انباشتگی آن هاست. در این تحقیق سعی شده بطور جامع به اثر انواع مواد و مصالح سنگی ومعدنی بر روی چگالی انباشتگی و رئولوژی و نشست ذرات پرداخته شود. نتایج نشان می‌دهد چگالی انباشتگی به روش خیس که در این تحقیق بکار گرفته شده قادر است وضعیت دانه‌های جامد درون بتن را بخوبی نشان دهد. همچنین نتایج نشان می‌دهد چگالی انباشتگی حداکثر به هیچ عنوان برای بتن خود تراکم مناسب نیست زیرا در این حالت پایداری استاتیکی و دینامیکی بتن بسیار ضعیف بوده است. مقدار چگالی انباشتگی حداکثر حدود 0/825 بدست آمده است. بنابراین همواره مقدار بهینه‌ای برای چگالی انباشتگی وجود دارد که در این مقدار، پایداری استاتیکی، دینامیکی و سرعت ته نشینی ذرات در بتن کمتر از حد مجاز است. این مقدار در این تحقیق حدود 0/8154 محاسبه شده است. همچنین افزودنی‌های معدنی جایگزین سیمان مانند میکروسیلیس، متاکائولن وسرباره و همچنین استفاده از ماسه وپودرسنگ آهک ریزدانه تاثیر قابل ملاحظه‌ای در کاهش پتانسیل جداشدگی استاتیکی و دینامیکی و نشست ذرات درون بتن دارند. به نحوی که سرعت ذرات درون بتن در مخلوط دارای چگالی انباشتگی حداکثر حدود 2/5 برابر بیشتر از مخلوط‌های دارای افزودنی‌های معدنی است. همچنین بیشترین مقادیر تنش جاری (حدود ۳۵ و ۲۱۸ پاسکال) مروبط به مخلوط دارای چگالی انباشتگی حداکثر است) در حالیکه در حالت چگالی بهینه، مقدار تنش جاری برابر ۲۶ پاسکال بدست آمده است. در انتهای تحقیق نیز مدلی برای پیش بینی تنش جاری بتن خود تراکم با استفاده از چگالی انباشتگی ذرات ارائه شده که نتایج نشان می‌دهد شبکه عصبی بکار گرفته شده با دقت بسیار بالایی مدل مناسبی را ارائه نموده است.

واژه‌های کلیدی: بتن خود تراکم، نشست، چگالی انباشتگی، رئولوژی، جداشدگی

رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: shirzad [AT] iust.ac.ir