مدلسازی انسان: تفاوت نقش دانشجو در دبیرستان و دانشگاه

دانشگاه در جامعه کنونی ما، نقش حد واصل ورود به جامعه را بازی می کند. دانشجو باید در دانشگاه مهارتهای اجتماعی و شخصیتی خود را تکمیل کند تا از واقعیت های بد جامعه تاثیر نپذیرد و توانایی تاثیرگذاری مثبت داشته باشد. مدل انسانی دانشجو از تولد تا دبیرستان (شکل 1) و از دانشگاه تا پایان حیات دنیا (شکل 2)، بصورت ذیل قابل بیان است:

 1-مدل انسان از تولد تا دبیرستان:

مدل انسان را از تولد تا دبیرستان، می توان بصورت یک مدل پاسخگر فرض کرد (شکل 1) که قلب او بیشتر تصمیم گیری های هیجانی می کند. در این مرحله انسان تحت تاثیر تربیت و امر و نهی مستقیم والدین، معلمان، دوستان و اطرافیان خود قرار دارد. بنابراین مدل، در دبیرستان معلم به او می گوید که چه تمرینی را باید انجام دهد، در تمام کلاس ها باید شرکت کند و قدرت انتخاب محدودتری دارد.

شکل 1-مدل انسان: از تولد تا دبیرستان

2-مدل انسان از دانشگاه تا 40 سالگی:

با توجه به اصل آزادی انسان و حق انتخاب او و همچنین اینکه هر کس منافع خود را بهینه می کند، ادامه مدل اول در طول زندگی به صلاح نیست و باید هرچه زودتر با تکمیل توانایی های خود، مدل خود را به مدل کنشگر (شکل 2) ارتقا دهد. در این مدل، اکثر فعالیت های انسان با انگیزه درونی انجام می شود و غالبا در این مرحله نیز تصمیم گیری ها بیشتر متاثر از هیجان است. البته با مدیریت هیجان ها و تقویت قدرت اراده و تقوا می توان تصمیم گیری ها را به سمت شناخت هدایت کرد. بنابراین مدل، در دانشگاه استاد به او اجبار نمی کند که چه تمرینی را باید انجام دهد، یا اجباری در شرکت در کلاس ها نیست و قدرت انتخاب و آزادی بیشتر است.

شکل 2-مدل انسان: از دانشگاه تا پایان حیات دنیا

3-مدل انسان از 40 سالگی تا پایان حیات دنیا 

مدل انسان 40 ساله به بالا، همان مدل کنشگر است که تصمیم گیری های قلب او بیشتر متاثر از شناخت است و نه هیجان.

شکل 3-مدل انسان کامل