فلسفه تأسیس دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علم و صنعت ایران، درک نیاز حقیقی کشور به نزدیکی هر چه بیشتر علوم مختلف و صنعت در راستای رفع نیازهای کنونی و آینده و نیز ضرورت دستیابی به فناوریهای جدید به منظور حفظ استقلال و همچنین وارد شدن به بازار رقابت با سایر کشورها، بوده است. در این زمینه و برای پی بردن به اهمیت وجود این دانشکده میتوان به ظهور دپارتمانها یا حداقل گروههای جدید مرتبط با فناوریهای نوین در دانشگاههای معتبر دنیا اشاره نمود. با توجه به اینکه کشور ما نیاز بسیار مبرمی به تمرکز و تاکید بر فناوریهای پایه علوم مهندسی کلاسیک از جمله توسعه نیروگاهها، توسعه صنایع پایه کشور، اکتشاف و استحصال نفت و گاز، مهندسی سازی ابزار زندگی مردم و مواردی از این قبیل دارد، گنجاندن و تحمیل حوزه کاری فناوریهای نوین در دانشکدههای با چنین مأموریتی نه مفید که به طور ذاتی غیرممکن است و دانشکدههای مذکور برای انجام کارهای مفید در حوزه فناوریهای نوین باید رسالت اصلی خویش را رها نمایند. همچنین گسترش حوزههای مرتبط با فناوریهای نوین و نیاز اساسی به کار مشترک متخصصین در رشتههای مختلف در این حوزه، نیاز به ایجاد نهادهای مختص کار در حوزههای پژوهشی فناوریهای نوین را بیشتر نمایان میسازد. امکان انجام مطالعات و پژوهشهای علمی در مرز دانش با رویکرد مطالعات تلفیقی و بین رشتهای امکان اجرای طرحهای صنعتی در قالبهای مشترک نیازمند تخصصهای چندگانه امکان تبدیل و ورود پژوهشهای نوین علمی به طرح های صنعتی یا نیمه صنعتی مورد نیاز کشور امکان تحقق تبدیل دانش به ثروت در قالب تاسیس شرکتهای مختلف دانش بنیان با حضور تخصصهای گوناگون |