مهندس ایوب شکوری دانشجوی دوره دکتری این دانشکده، رشته مهندسی عمران گرایش مهندسی زلزله، 15 تیرماه سال ۱۴۰۰ از رساله خود تحت عنوان «ارزیابی اثر پارامتر شکلپذیری بر رفتار لرزهای عملکردی قابهای فولادی خمشی مجهز به جداسازهای لرزهای» بهصورت مجازی با راهنمایی دکتر غلامرضا قدرتی امیری دفاع نمود. |
چکیده این رساله به شرح زیر میباشد: استفاده از تکنیک جداسازی لرزه ای سازه ها در مناطق با لرزه خیزی بالا در دهه های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این روش دستگاههایی تحت عنوان جداساز لرزهای در سازه به کاربرده می شود که با افزایش دوره تناوب و میرایی، دو هدف عبور از تحرکات غالب زمین لرزه ها و اتلاف انرژی را برای سازه فراهم مینمایند. تحقیقات پیشین نشان داده است که نوع و رفتار سیستم باربر جانبی روسازه بر عملکرد لرزهای ساختمان های جداسازی شده اثرگذار است. در این پژوهش هدف اصلی ارزیابی عملکرد لرزه ای انواع قابهای خمشی فولادی مجهز به سیستم جداسازی است. برای رسیدن به این هدف، ابتدا 24 مدل سه بعدی شامل ساختمانهای 3 و 9 طبقهی جداسازی شده و پایه ثابت، با ظرفیتهای شکلپذیری معمولی (OMF)، متوسط (IMF) و ویژه (SMF)، هر یک با دو نوع اتصال گیردار تیر با مقطع کاهش یافته (RBS) و اتصال مستقیم تیر به ستون (WUF-W) ، بر اساس حداقلهای آییننامههای ASCE/SEI7-16 و AISC360-16 طراحی شد. سپس مدل سه بعدی این ساختمانها در نرمافزار OpenSees ایجاد گردید. در این تحقیق جداسازهای الاستومری هسته سربی (LRB) موردتوجه قرارگرفته است. از دو روش تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی (NTHA) و دینامیکی افزایشی (IDA) جهت ارزیابی ساختمانها استفاده شد. تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با استفاده از بیست جفت شتابنگاشت زلزلهی مقیاس شده به دو سناریوی لرزهای 2475 و 475 ساله انجام شد و پاسخهای مختلف از جمله تغییرمکان نسبی بین طبقات، شتاب مطلق طبقات، برش طبقات و حداکثر جابجایی و جابجایی پسماند سیستم جداسازی محاسبه و میانگین و صدک 84 ام حداکثر پاسخها بدست آورده شد. سپس با انجام تحلیل IDA مقادیر حاشیه ایمنی فروریزش (CMR) هر یک از مدلها محاسبه شد. در نهایت مقادیر حاشیه ایمنی فروریزش اصلاح شده (ACMR) مدلها، با مقادیر حساب شده بر اساس استاندارد FEMA-P695 مقایسه شد. نتایج نشان میدهد که روسازه با شکلپذیری ویژه مقادیر حداکثر شتاب و برش طبقات را نسبت به دو شکلپذیری متوسط و معمولی، کاهش داده است. همچنین اختلاف 80 درصدی تغییرمکان نسبی بین طبقات برای دو شکلپذیری معمولی و ویژه قابلمشاهده است. به علاوه، دو شکلپذیری متوسط و ویژه عملکرد فروریزشی مناسبی از خود نشان داده و مقادیر ACMR آنها بیش از مقدار مجاز استاندارد، برای حالات جداسازی و پایه ثابت 3 طبقه، و پایه ثابت 9 طبقه، حاصل شد. اما در شکلپذیری معمولی درتمام ساختمانها، و شکلپذیری متوسط در ساختمان جداسازی شده 9 طبقه، مقدار محاسباتی ACMR از مقدار مجاز کمتر بدست آمد و این ساختمانها عملکرد فروریزشی غیرقابلقبولی از خود نشان دادند. در نتیجه ضوابط استاندارد ASCE/SEI7-16 برای روسازههایی که عملکرد فروریزشی قابلقبولی نداشتند مناسب نبوده و باید برای آنها در مرحله طراحی الزامات سختگیرانهتر شامل کاهش ضریب رفتار و افزایش حداکثر جابجایی سیستم جداسازی در نظر گرفته شود. واژههای کلیدی: جداسازی لرزهای، ظرفیت شکلپذیری، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، جداساز الاستومری هسته سربی، تحلیل دینامیکی افزایشی رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: m_shakooricivileng.iust.ac.ir miladshakoori1990gmail.com |