![]() |
مهندس وحید نجفی مقدم گیلانی دانشجوی دوره دکتری این دانشکده گرایش راه و ترابری، 29 مهرماه سال 99 از رساله خود تحت عنوان «اراﺋﻪ مدل ریاضی برای انتخاب ترکیب بهینه مواد ضد یخ بومی با کمترین اثر خرابی بر مخلوطهای آسفالتی در مناطق سردسیر و سازگار با محیط زیست» در محل سالن کنفرانس دکتر عباسنیا با راهنمایی دکتر حمید بهبهانی دفاع نمود. |
چکیده این رساله به شرح زیر میباشد: یکی از روشهای کنترل یخزدگی و بازگشایی سریعتر راهها در مسیرهای برفگیر در فصل زمستان استفاده از مواد ضدیخ است. علیرغم گستردگی استفاده از این مواد میتوان گفت استفاده از آنها باعث ضعف مقاومت ماستیک و چسبندگی قیر-سنگدانه میشود که باعث شکلگیری و رشد خرابی رطوبتی و ترکخوردگی خستگی میشود. علیرغم مطالعات انجام گرفته در مورد اثر مواد ضدیخ بر روی خصوصیات مخلوط آسفالتی مشاهده میشود تاکنون به مکانیسم اثر مواد ضد یخ با استفاده از روش های ترمودینامیکی که با رخداد خرابی رطوبتی و ترک خوردگی خستگی در ارتباط است، توجهی نشده است. بر این اساس، در این پژوهش به بررسی تاثیر دو نوع ضدیخ جدید به نامهای کلسیم منیزیم استات (CMA) و پتاسیم استات (PA) به همراه ضدیخ سنتی سدیم کلرید (NaCl) بر روی خرابی رطوبتی و ترکخوردگی خستگی مخلوطهای آسفالتی با استفاده از روشهای مکانیکی و ترمودینامیکی در شرایط شبیهسازی محیطی، شامل 1، 3 و 5 سیکل یخ-ذوب، پرداخته شده است. از همین رو آزمایشات مقاومت کششی غیرمستقیم (ITS)، آزمایش خستگی به روش کشش غیرمستقیم (ITFT) و انرژی آزاد سطحی (SFE) بر روی 52 ترکیب مختلف در شرایط خشک و تر انجام شد. همچنین به منظور افزایش مقاومت مخلوطهای آسفالتی از نانوآهک هیدراته به عنوان اصلاحکننده قیر استفاده شد. در ادامه با استفاده از نتایج به دست آمده، مدل پیشبینی نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم (TSR) و نسبت طول عمرخستگی (NfR) با روشهای رگرسیون چندمتغیره (MVR)، روش گروهی مدلسازی دادهها (GMDH) و برنامه نویسی ژنتیک (GP) بر اساس متغیرهای انرژی آزاد سطحی و سایر خصوصیات مخلوط آسفالتی ارائه شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که تاثیرگذاری مواد ضدیخ بر نسبت طول عمر خستگی (NfR) مخلوطهای آسفالتی بسیار بیشتر از نسبت مقاومت کششی (TSR) آنها میباشد. در بین مواد ضدیخ، مخلوطهای آسفالتی اشباع در CMA دارای بالاترین نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم و ضدیخ PA، پایینترین نسبت مقاومت کششی و طول عمرخستگی را نتیجه میدهد. محلولهای حاوی ضدیخ با کاهش مقاومت قیر در برابر ترک خوردگی، سبب گسیخته شدن هر چه سریعتر غشای قیر میشوند و این درحالی میباشد که این مواد دارای مقادیر انرژی جداشدگی منفیتری در مقایسه با آب میباشند. در بین مواد ضد یخ، محلول PA دارای منفیترین انرژی جداشدگی و محلولهای NaCl و CMA به ترتیب انرژی جداشدگی مطلوبتری را دارا میباشند. استفاده از نانوآهک هیدراته (NHL) به عنوان اصلاحکننده قیر سبب افزایش مقاومت مخلوطهای آسفالتی در برابر رطوبت و خستگی خواهد شد و بیشترین تاثیر را در بین مواد ضدیخ، بر روی چسبندگی نمونههای تحت شرایط با CMA گذاشته است. در بین روشهای مختلف جهت ارایه مدل پیشبینی، روش GP دارای بالاترین ضریب تعیین و کمترین خطا میباشد. با بهینهسازی درصد مقادیر ورودی به مدل GP (جی پی)، 1/17 ، 0/87، 1/21 و 1/34 درصد نانوآهک هیدراته به عنوان مقادیر بهینه مصرفی جهت افزایش همزمان مقاومت رطوبتی و طول عمرخستگی به ترتیب در کل نمونهها، نمونههای اشباع در CMA، PA و NaCl در پیشنهاد میگردد. کلیدواژهها: مخلوط آسفالتی، حساسیت رطوبتی، عمر خستگی، انرژی آزاد سطحی، ضدیخ، قیراصلاح شده رایانامه جهت ارتباط با دانشجوی فوق: Vahid.moghaddam90 ![]() |