برگزاری دفاعیه دکتری در دانشکده شیمی
| تاریخ ارسال: 1399/12/5 |
خانم نفیسه حسینی آشتیانی دانشجوی دکتری شیمی، در تاریخ ۹۹/۱۲/۱۶ از رساله دکتری خود تحت عنوان" تهیه و شناسایی پلیمرهای زیست تخریب پذیر مزدوج شده با سیانوکبالامین (Vitamin B۱۲) جهت آزاد سازی نانو داروهای با فراهم زیستی کم " با راهنمایی خانم دکتر تجردی دفاع خواهدکرد.
استاد راهنما: خانم دکتر تجردی
استاد مشاور: آقای دکتر زارع دورابی
هیات داوران: آقای دکتر رحیمی، خانم دکتر منطقی، آقای دکتر دهقانپور، خانم دکتر زنوزی
این جلسه ساعت ۱۶ روز شنبه به صورت مجازی برگزار خواهد شد.
چکیده: تهیه و شناسایی یک سیستم انتقال دارویی ایمن دارای کمترین میزان مواد افزودنی و بیشترین انطباق با سامانه زیستی بدن از کیتوسان، به عنوان یک پلیمر طبیعی، و سیانوکبالامین جهت انتقال خوراکی داروهای دارای ویژگی های انحلال کم و نفوذ پذیری کم، هدف این تحقیق بوده است. داروهای سیپروفلوکساسین و تیکاگریلور دو مورد از داروهای موجود در گروه چهارم دسته بندی زیست دارویی هستند که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته اند. با توجه به مزایای ذاتی کیتوسان با وزن مولکولی پایین و سیانوکبالامین و در راستای نیل به هدف افزایش فراهم زیستی داروها، مزدوجی از این دو ماده به عنوان حامل دارویی در ابعاد نانو تهیه و با کمک روش های دستگاهی مختلف ارزیابی شده است. در این تحقیق پس از تهیه حامل دارویی، به طور جداگانه داروهای سیپروفلوکساسین و تیکاگریلور بر روی این حامل بارگذاری شده و درصد بازده بارگذاری دارو مورد مطالعه قرار گرفته است. روش طراحی آزمون با نرم افزار Design-expert و روش طرح مرکب مرکزی جهت ارزیابی درصد بهینه بارگذاری داروی سیپروفلوکساسین مورد استفاده قرار گرفته است. رفتار آزاد سازی برون تن داروی سیپروفلوکساسین در محیط های انحلال هیدورکلریک اسید ۱/۰ نرمال و بافر فسفات نمکی و رفتار آزاد سازی برون تن داروی تیکاگریلور در محیط انحلال پلی سوربات ۸۰ مورد بررسی قرار گرفته است. در کلیه محیط های انحلال، داروها رفتار آزاد سازی انفجاری اولیه نشان نداده اند و هر دو دارو دارای یک الگوی آزاد سازی کنترل شده در طول زمان بوده اند. سمیت سلولی داروهای آزاد، حامل و داروهای بارگذاری شده بر روی حامل نیز به روش MTT بررسی شده اند، که در خصوص هر دو دارو میزان سمیت سلولی داروی آزاد پس از بارگذاری بر روی حامل دارویی کاهش پیدا کرده است. سیپروفلوکساسین بارگذاری شده بر روی حامل دارای ابعاد کمتر از ۱۰۰ نانومتر بوده است و میزان پتانسیل زتای هر دو داروی بارگذاری شده بر روی حامل میزان مناسبی به دست آمده است. نتایج نشان می دهند مزدوج تهیه شده می تواند به واسطه ویژگی های ذاتی اجزای حامل و همچنین ویژگی های مطلوبی که به دست آورده است یک سیستم مناسب برای انتقال خوراکی مولکول های دارویی باشد و می تواند یک حامل بالقوه برای داروهای سیپروفلوکساسین و تیکاگریلور به عنوان داروهای مدل در نظر گرفته شود.
استاد راهنما: خانم دکتر تجردی
استاد مشاور: آقای دکتر زارع دورابی
هیات داوران: آقای دکتر رحیمی، خانم دکتر منطقی، آقای دکتر دهقانپور، خانم دکتر زنوزی
این جلسه ساعت ۱۶ روز شنبه به صورت مجازی برگزار خواهد شد.
چکیده: تهیه و شناسایی یک سیستم انتقال دارویی ایمن دارای کمترین میزان مواد افزودنی و بیشترین انطباق با سامانه زیستی بدن از کیتوسان، به عنوان یک پلیمر طبیعی، و سیانوکبالامین جهت انتقال خوراکی داروهای دارای ویژگی های انحلال کم و نفوذ پذیری کم، هدف این تحقیق بوده است. داروهای سیپروفلوکساسین و تیکاگریلور دو مورد از داروهای موجود در گروه چهارم دسته بندی زیست دارویی هستند که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته اند. با توجه به مزایای ذاتی کیتوسان با وزن مولکولی پایین و سیانوکبالامین و در راستای نیل به هدف افزایش فراهم زیستی داروها، مزدوجی از این دو ماده به عنوان حامل دارویی در ابعاد نانو تهیه و با کمک روش های دستگاهی مختلف ارزیابی شده است. در این تحقیق پس از تهیه حامل دارویی، به طور جداگانه داروهای سیپروفلوکساسین و تیکاگریلور بر روی این حامل بارگذاری شده و درصد بازده بارگذاری دارو مورد مطالعه قرار گرفته است. روش طراحی آزمون با نرم افزار Design-expert و روش طرح مرکب مرکزی جهت ارزیابی درصد بهینه بارگذاری داروی سیپروفلوکساسین مورد استفاده قرار گرفته است. رفتار آزاد سازی برون تن داروی سیپروفلوکساسین در محیط های انحلال هیدورکلریک اسید ۱/۰ نرمال و بافر فسفات نمکی و رفتار آزاد سازی برون تن داروی تیکاگریلور در محیط انحلال پلی سوربات ۸۰ مورد بررسی قرار گرفته است. در کلیه محیط های انحلال، داروها رفتار آزاد سازی انفجاری اولیه نشان نداده اند و هر دو دارو دارای یک الگوی آزاد سازی کنترل شده در طول زمان بوده اند. سمیت سلولی داروهای آزاد، حامل و داروهای بارگذاری شده بر روی حامل نیز به روش MTT بررسی شده اند، که در خصوص هر دو دارو میزان سمیت سلولی داروی آزاد پس از بارگذاری بر روی حامل دارویی کاهش پیدا کرده است. سیپروفلوکساسین بارگذاری شده بر روی حامل دارای ابعاد کمتر از ۱۰۰ نانومتر بوده است و میزان پتانسیل زتای هر دو داروی بارگذاری شده بر روی حامل میزان مناسبی به دست آمده است. نتایج نشان می دهند مزدوج تهیه شده می تواند به واسطه ویژگی های ذاتی اجزای حامل و همچنین ویژگی های مطلوبی که به دست آورده است یک سیستم مناسب برای انتقال خوراکی مولکول های دارویی باشد و می تواند یک حامل بالقوه برای داروهای سیپروفلوکساسین و تیکاگریلور به عنوان داروهای مدل در نظر گرفته شود.
دفعات مشاهده: 1895 بار |
دفعات چاپ: 277 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
خبرهای اخیر
مراسم قرائت قرآن و مراسم یادبود شادروان محمود منطقی پدر محترم ...
دکتر آزاده تجردی عضو هیأت علمی دانشکده شیمی دانشگاه علم ...
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
میلاد حضرت زینب کبری (س) وروز پرستار مبارک باد.
اساتید یک درصد برتر پراستناد دانشکده شیمی در سال 2024
جلسات معارفه دانشجویان گروه های دانشکده شیمی